Vandaag kijken hoe krap of ruim het tijdschema is. Eerst naar de Niagara watervallen en dan de grens over richting Bath, en misschien Watkins Glen. Nou, dat laatste lukt dus mooi niet. Wij hadden geen ambiteus reisschema. Vertrek uit hotel was een redelijk relaxed 8.30 uur. Zodoende konden wij om ongeveer 9.45 uur bij de waterval parkeren. Een mooie grote, nog lege parkeerplaats. De 20 dollar is even slikken, maar ach het is mooi weer. Wederom een warme, klamme dag. En die werd natuurlijk alleen maar natter die ochtend.
Nu kunnen de watervallen van verschillende kanten bekeken worden, maar wij kozen voor de maiden of the mist boottocht naar de watervallen. Dat leverde meteen een mooie wandeling langs de watervallen naar de opstapplaats. Op de boot was het vol van wapperende haren en ponchos en een waternevel die overgaat in een stortbui. Heerlijk.
Na de boottocht zijn we het ‘centrum’ ingelopen. Meer een zone van vertier met spookhuizen, attracties en 4D theaters. Niet geheel de smaak van vaders. Zoonlief wist het uiteraard wel op waarde te schatten… Na het middageten uiteindelijk gezwicht voor een paar rondjes in het reuzerad. Het centrum achter gelaten en langs de rivier richting de parkeerplaats ter hoogte van de waterval gelopen.
Vervolgens met de auto via de brug de VS in gereden. Niet geheel meteen, want eerst moesten we formulieren invullen en ondertekenen, en oja vingerafdrukken inleveren. Voor de route naar Bath lieten we de Garmin de weg kiezen, wel met de optie om tolwegen te vermijden. Dat leverde een gevarieerde route op. Ik zal thuis nog eens nakijken op de gps hoe die route precies liep.
We hebben rustig aan gedaan. Vlak voor Bath bij de subway een broodje gekocht. Die hebben wij in ons hotel Microtel Inn & Suites opgegeten. Het was inmiddels half acht.
