Vandaag was het een echte roadtrip dag. Van de140 via de 49 naar de c88, om af te sluiten met een stukje van de 395. Samengevat: het was een heel eind. Waarbij vooral de 49 goed was voor een stevig stuk stijgen, dalen en sturen. Veel leuker en mooier dan rijden op de snelweg.
De dochter had niet heel veel zin in autorijden (toch lastig, tijdens zo’n roadtrip). Het ging gelukkig goed. In tegenstelling tot gisteren voelde zij zich niet misselijk. Het was een lange, maar ook goede rit. We hebben ook genoten van het luisterboek ‘brief voor koning’, meesterlijk voorgelezen door Willem Nijholt.
Het weer liet zich vandaag ook van alle kanten zien. We vertrokken met de warmte van de zon, en kwamen aan in bewolkt gebied. Met in de bergen fijne hagel en natte sneeuw. Het leek Nederland wel.
Onderweg kwamen we enkele pittoreske dorpjes tegen. In Mariposa kochten we een glutenvrije sandwich voor het ontbijt en in Calaveras/Angel Camp kwamen we jumping frogs tegen. Het toont wellicht de armoe van ons literaire kennis… Maar jumping frogs schijnen iets met Mark Twain te maken te hebben (of andersom). Ik had deze tekortkoming graag verbloemd door meer informatie te googelen, maar ja… wifi problemen.
Het rijden door de heuvels en bergen mag dan leuker zijn dan rijden op grote snelwegen, maar het is ook vermoeiend. Dat zorgde voor een grote dip in de gemoedsrust na aankomst bij het motel. Om aantal dingen te regelen is wifi nodig. En haperende verbindingen is dan niet hetgeen waar je op zit te wachten. Toen eenmaal duidelijk was dat de wifi vooral buiten de hotelkamer werkt, en de stoom was afgeblazen, konden de noodzakelijke berichten worden verzonden en de zoekopdrachten worden uitgevoerd.
Zo werden ook laatste afspraken voor de wilde paarden tour morgenochtend gemaakt.